To “John Rock” ανοίγει εξαιρετικά το δίσκο, με τον up-tempo ρυθμό του και τη δίκαση-πυροβόλο, το “Believe or Die” συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο, αλλά από εκεί και μετά οι ταχύτητες πέφτουν, η ατμόσφαιρα κερδίζει έδαφος και ο δίσκος γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρων. Κορυφαίες συνθέσεις σ ‘έναν δίσκο λοιπόν που δεν έχει μετριότητες και fillers, το “John Rock” και τα “μεγάλα” “Ironclad” και “Fallen II”, με τις τρομερές εναλλαγές σε ρυθμούς και ατμόσφαιρες.